Rebellion

 

Creada para a conmemoración do centenario do Alzamento de Pascua, Rebellion cóntanos a historia da rebelión que tivo lugar en Irlanda contra a autoridade de Reino Unido na primavera de 1916, eque da comezo á unha loita pola independencia do pobo irlandés, que tardará sete anos en resolverse.


A miniserie (vale, non é unha película como tal, pero dura catro horas e algo, considerádela un filme longo) comeza cun primeiro capítulo algo lento e dedicado exclusivamente á presentación dos personaxes que nos ensinarán o desenvolmento da rebelión. É xa no segundo e terceiro capítulo cando comeza a coller ritmo e cóntasenos a rebelión irlandesa, para rematar nos dous últimos capítulos coa súa represión e consecuencias para les revolucionaries.

Rebellion amósanos o Alzamento de Pascua dende a perspectiva de personaxes con condicións sociais totalmente distinas: un soldado pobre que se une ao exército británico para alimentar á súa famila; o seu irmán, unha das figuras socialistas máis importantes na rebelión; unha moza que decide abandoar á súa familia burguesa e non acudir á súa propia voda para apoiar no que cree... Diferentes perspectivas que nos permínten apreciar as ansias do pobo máis humilde e pobre de emanciparse de Reino Unido, a quen consideran causante dos seus problemas, fronte a unha burguesía acomodada a quen interésalle o apoio británico e oponse ao movemento.

Podo casarme con esta escea?

En esta  ̶o̶b̶r̶a̶ ̶d̶e̶ ̶a̶r̶t̶e̶  serie amósanos o certo carácter socialista da rebelión, que a pesar de non ser a ideoloxía dominante, fixo que a Igrexa católica retirase o seu apoio ao alzamento, e que preferiu manterse ao marxe. Os Voluntarios Irlandeses e o Exército, organizados por a IRB (Hirmandade Republicana Irlandesa, levaron a cabo unha revolución aproveitando a súa posición neutral na Primeira Guerra Mundial e a involucración nesta de Reino Unido, pero a sabendas do seu moi problable fracaso debido á superioridade do exército británico e aos seus maiores recursos; e cando este ten lugar negando aínda así o poder no goberno e na xustiza dos británicos, polo que en lugar dun xuízo son conscientes de que o seu destino é a morte. O Alzamento de Pascua foi erróneamente atribuído ao partido Sinn Fein, que nese momento tiña un corte monárquico.


Un dos puntos máis fortes da serie son os porsonaxes: carismáticos e cun trasfondo ben logrado, que fai que en seguida lles teñas apego. Neste aspecto destacan elas, Rebellion pasa o test de Bechdel sobradamente, e non mediante un diálogo casual, senón con personaxes fortes e ben construídas, con incluso un atisbo de representación LGBT real, non shippeos nosos; sen as que a historia carecería totalmente de sentido.

MIÑA FILLA

Os principais erros da película atópanse nun guión algo lento, que non chega a resultar sopífero, pero que fai que en certos momentos ansíes algo de acción. Por outra banda, ao tratarse dunha producción irlandesa, contan cunha formación da súa historia irlandesa coa que ás persoas estranxeiras non contan e poden chegar a sentirse algo perdidas. Por último, e supoño que en previsión dunha segunda temporada aínda non confirmada, o final é demasiado aberto e non explica as consecuencias menos inmmediatas do Alzamento de Pascua.

Non sabes o difícil que foi atopar gifs da serie

Rebellion é unha producción irlandesa que con poucos medios consegue contarnos un dos episodios máis importantes da súa historia, sendo capaz de por ao espectadore no lugar des revolucionaries.

Puntuación:

Read more

O perfume: historia dun asasino

Ambientada na Francia do século XVIII, “O perfume” adapta o libro homónimo escrito por Patrick Süskind, contándonos a historia de Jean Baptiste Grenouille, un xoven perfumista. O protagonista é presentado co seu nacemento, nun dos barrios máis pobres de París rodeado de basura e desperdicios de pescado, e rexeitado pola súa nai nada maís nacer; como un pequeno preludio do que veremos no resto da película, amosásenos xa a importancia dos olores e o

amor (ou a falta de este) na súa vida. As autoridades fanse cargo de el, e o mandan a un orfanato, onde crece rodeado de hostilidade e de desconfianza debido á que carecía por completo de olor, aínda que a cambio está dotado dun sentido do olfacto extraordinario. Anos despoi, tras traballar curtindo peles, consegue ser o aprendiz do perfumista Baldini, quen lle ensina a destilar esencias e crear perfumes, pero Grenouille vive obsesionado en atrapar todos os aromas, concretamente, o das mulleres.

Ambientada en pleno Antigo Réxime francés, na película podemos ver reflexados distintos elementos da sociedade estamental: a extrema pobreza e as lamentables condicións de vida do terceiro estado a través da vida de Grenouille, en contraste cos luxos, como os perfumes, da nobreza, que pode verse perfectamente representado na familia Richis. Tamén podemos apreciar a funcionamento dos gremios, como o dos perfumeiros que le ensinan ao protagonista, en Grasse, outra forma de obter fragancias) e o auxe da burguesía, como vese grazas ao personaxe Baldini. Ademáis, tamén vese representado o poder da Igrexa a través da figura do bispo, como influenza e asusta á población ao asociar co demo os asasinatos cometidos por Grenouille; e a loita das crenzas relixiosas contra a razón, como vemos cando reúnense os nobres para debatir sobre como proceder ante os asasinatos.

Jean Baptiste Grenouille, o protagonista da película, é un xoven cun sentido do olfacto extraordinario e que carece dun olor propio. Foi abandoado pola súa nai nada máis nacer, e pasou a súa infancia nun orfanato, ata que a muller que o rexentaba vendeuno a unha curtidoría, a través da cal ponse en contacto co perfumista Guiseppe Baldini, quen ensínalle como crear perfumes. Grenouille é unha persoa fría e incapaz de amar máis aló das fragancias, e está obsesionado con captar o aroma de certas mulleres para crear o perfume perfecto.

Giuseppe Baldini era un perfumista en París que tivera moito éxito nos seus inicios, pero que no momento no que o coñece Grenouille o seu negocio está en clara decadencia. Aprovéitase da habilidade do protagonista para revitalizar o seu negocio, a cambio de ensinarlle a este como crear perfumes. Cando Grenouille márchase a Grasse para aprender novas técnicas.

Antoine Richis é un membro da nobreza en Grasse. O máis importante para él é a súa filla, Laure. Cando comezan os asasinatos descobre que Grenouille quere matala, polo que o seu papel no filme é intentar capturalo.

Laure Richis é a bella filla de Antoine Richis, e unha das mulleres cas que Grenouille obsesiónase e remata matando. É curioso como a pesar de que a película xira en torno á obsesión de Grenouille cas mulleres, a película está lonxe de pasar o test de Bechdel. E non soamente iso, senón que as personaxes femininas cun mínimo de relevancia aparecen hipersexualizadas (non creo que me equivoque se digo que aparecen máis planos do peito da primeira vítima que da súa cara) e idiotizados, miremos a Laure, que non é mais ca un trofeo que se disputan o seu pai e Grenouille.

No filme aparecen varios elementos anacrónicos, como cando finalmente Druot é condeado en lugar de Grenouille e é aforcado, na plataforma na que se atopaba ábrese un oco, de forma que o acusado falece inmediatamente porque rómpeselle o pescozo. Esta técnica non foi introducida en francia ata o século XIX, ata ese momento o acusado morría aforcado. Tamén estaría mal o feito de que véase depilada a Laura Richis na escea na que sae da bañeira, xa que habería que esperar ata os anos 60 para que a depilación feminina estendérase. Outros erros de menor importancia (e só visibles para os duros e atentos críticos de imdb) son a aparición dunha especie de lavanda que non sería descuberta ata o século seguinte; e a dun can pequinés que non chegaría a Europa ata mediados do século XIX. Hai elementos, como os fogos artificiais, que poden parecer fora de lugar, pero existe constancia de que chegaran a Europa no 1258, aínda que non sería ata o século XIX cando conseguiríase engadirlles a súa cor.

O perfume é unha película que nalgúns momentos pode chegar a facerse algo lenta, tal vez debido aos escasos diálogos, pero sin duda compensado pola habilidade de o directos ao transmitirnos olores a través de imaxes e a gran historia que conta.

Puntuación:

Read more

Master and Commander

Guerras Napoleónicas, ano 1805. Con Napoleón dominando case toda Europa e Reino Unido como principar rival grazas á súa supremacía naval, Jack Aubrey capitanea un barco inglés, o Surprise, no Atlántico, que é atacado por un navío frances, o Acheron. Nesta situción, o capitán ingés ten como misión capturar o navío enimigo, e a pesar de estar en clara desventaxa, isto só provoca que o seu empeño sexa maior.

Non é fácil facer entretida unha película na que toda a acción transcorre nun barco, e neste caso o director non foi capaz de facelo. O filme cóntanos a persecución do Acheron... e nada máis. Hai historias (poucas) dalgún personaxe secundario, pero máis que para coñecer e empatizar cos personaxes, parecen feitas para encher minutos de metraxe. E precisamente creo que ese é un dos grandes erros da película, que dame igual os destinos dos personaxes secundarios, só intéresame o futuro do Capitán Jack e o seu amigo e compañeiro o doutor Stephen, xunto coa súa pseudo trama amorosa.

Grazas Tumblr por tanto

A nivel histórico a película esta moi ben ambientada: permítenos ver perfectamente como era a vida nun navío de guerra, a súa xerarquía, a gran rivalidade existnte entre os franceses e os ingleses... E amosa con gran epicidade as batallas navais, tal vez unha das súas mellores partes. No filme tamén fanse alusións a grandes figuras da época, como Lord Nelson, considerado un heroe polos ingleses, ou ao seu temible enimigo Napoleón.

En definitiva, non é un mal filme, pero o que promete ser unha épica aventura na loita contra os franceses acaba sendo unha historia insulsa de dúas horas sobre como un barco persegue a outro.

Puntuación:

Read more